Friday, October 31, 2008

Δεν τελειώνω

(για το fe-mail.gr)

Σοφία 21 χρ.

Τον κοίταξα στα μάτια.
Βρήκα το θάρρος να το πω επιτέλους σε κάποιον.
Οk, αυτός ο κάποιος δεν ήταν ο ενδιαφερόμενος, ήταν ένας φίλος, αλλά ήταν μια αρχή.


Το έλεγα σε κάποιον και ακόμα πιο ουσιαστικό, το έλεγα στον εαυτό μου.
Και αυτός ο καινούργιος φίλος μου, ήταν μεγαλύτερος, περπατημένος και μόλις μου είχε πει ότι του πέφτουν συνεχεία γυναίκες με αυτό το πρόβλημα
Έκανα έρωτα εδώ και 3-4 χρόνια, και στα είκοσι μου είχα μπουχτίσει.
Είχα μπουχτίσει να προσποιούμαι στο κρεβάτι. Είτε για να «τελειώνει επιτέλους», είτε γιατί ήθελα να φανώ θερμή, είτε γιατί ο σύντροφος μου προσπαθούσε τόσο, που ένιωθα άσχημα.
-«Δεν είναι τίποτα» μου είπε χαμογελώντας.
«δεν έχεις πέσει σε έμπειρο άντρα».και με κοίταξε με το βλέμμα που έχουν οι άντρες όταν με κοιτάνε.
Ο άντρας είναι υπεύθυνος για τους οργασμούς μου; αναρωτήθηκα.
Τον κοίταξα καλά.
Μέχρι τώρα είχα σταθερές σχέσεις. Ερωτευμένη.
Δεν είχα πάει ποτέ με κάποιον «έτσι». Δεν ήθελα να είμαι εύκολη, π*υτανα.
Να με κακοχαρακτηρίσουν οι άλλοι και ο εαυτός μου.
Αυτός εδώ όμως, δεν μιλούσε, δεν έκρινε, του άρεσαν οι γυναίκες οι περπατημένες, και ήταν έμπειρος.
Να το δοκίμαζα;
Είχα φτάσει σε βαθμό απελπισίας.
-«Όταν χαϊδεύεσαι, τελειώνεις;»
Κοκκίνισα.
Δεν τόλμησα να του ομολογήσω ότι απέφευγα να με ακουμπήσω γιατί το είχα συνδυάσει με ότι δυσάρεστο μπορεί να μου τύχαινε μέσα στην επόμενη εβδομάδα, ότι έκανα κάτι όχι κακό ακριβώς, αλλά ούτε καλό για την ψυχή μου.


Τον ξανακοίταξα και απάντησα με ερώτηση.
- Θες να πάμε στο ξενοδοχείο;
Με κοίταξε σοκαρισμένος.
Ήταν λίγο ψυχρό το καταλαβαίνω, αλλά δεν μιλούσαμε για έρωτα με λουλουδάκια, μιλούσαμε για σεξ και του έδινα αυτό που ζητούσε…ίσως ήμουν τυχερή και έπαιρνα κι εγώ αυτό που ζητούσα.


Πιθανόν απελευθερωμένη από το πώς με βλέπει ο σύντροφος μου, αν είμαι χόντρη, άσχημη, ξεδιάντροπη…να μπορούσα να αφεθώ ελεύθερη και να ξεμπλοκαριστώ.
Ήθελα πρώτα απ’ όλα να καταλάβω τι μου φταίει.


Οι περισσότερες κοπέλες μου έλεγαν ότι ήταν θερμές και έκαναν τα μύρια αλλά δεν τις πολυπίστευα. Με τα περιοδικά να μας λένε ότι έτσι πρέπει να είναι μια γυναίκα και το γεγονός ότι αν είσαι θερμή σε γουστάρουν τα αγόρια, ήμουν πεπεισμένη ότι πολλές δεν ήταν τόσο σεξουαλικά συντονισμένες όσο μου έλεγαν. Ανταγωνισμός ίσως;
Κάποιες μου έλεγαν την αλήθεια, ότι δηλαδή δεν προλάβαιναν να τελειώσουν, ούτε καν να ερεθιστούν αλλά δεν τις ένοιαζε.
Γιατί αγαπούσαν.

Ξάπλωσα στο κρεβάτι και άκουσα τον εαυτό μου να ξεστομίζει:
“Πιάσε δουλειά».
Εγώ, που ήθελα πάντα κλειστά παράθυρα , φώτα και έκανα έρωτα ντυμένη, από ντροπή.
Με το αγόρι μου που πάντα όμως με κριτίκαρε.
Τελικά ο σύντροφος που επιλέγεις καθορίζει και την συμπεριφορά σου;


Εκείνο το απόγευμα, μετά από πολλές ώρες και προσπάθεια δική του, κατάφερα κάποια στιγμή να μην σκέφτομαι τις δουλειές μου, τις εξετάσεις, τον σκύλο μου και όλα τα άσχετα που πέρναγαν από το μυαλό μου, και να συγκεντρωθώ για λίγο στο τι γινόταν.
Το σώμα μου ένιωθε ευχάριστα, αλλά δεν κλιμάκωνε. Το μυαλό μου δούλευε και κάλλιστα θα μπορούσα να λύνω σταυρόλεξα ή να δω τηλεόραση ταυτόχρονα.
Όμως κάτι καταφέραμε.

Γύρισα σπίτι προβληματισμένη και πήρα το ακουστικό.
- Γιάννη, πρέπει να μιλήσουμε.


Εκείνο το απόγευμα χώρισα τον Γιάννη. Γιατί εφόσον πήγα με άλλον, ήταν για μένα ένδειξη ότι δεν με κρατούσε τίποτα κοντά του. Γιατί κατάλαβα ότι το πρόβλημα μου δεν ήταν η απειρία του-αν και είχε λίγο σχέση εφόσον δεν ήξερε τι θα πει προκαταρτικά και δεν μου έδινε τον απαιτούμενο χρόνο να χαλαρώσω και να μπω στο συναίσθημα - αλλά το γεγονός ότι δεν είχα συγχωρέσει την απιστία του και την απιστία του προηγούμενου αγοριού μου. Λειτουργούσα προστατευτικά.

Δεν άφηνα να με «πάρει...», δεν του δινόμουν.
Χώρισα γιατί κατάλαβα ότι για να λειτουργήσω φυσιολογικά στο κρεβάτι, έπρεπε να βρω τον εαυτό μου και το τι μου άρεσε. Και αυτό δεν σήμαινε να πάω από δω και από κει και να αρχίσω να δοκιμάζω τα παιχνίδια των σεξ σοπ, αλλά να μην φοβάμαι να πω τι θέλω, Να μην σκέφτομαι τι θα σκεφτεί ο άλλος.


Βασιλική 37χρ


Για πολλά χρόνια δεν κατάφερνα να τελειώσω. Υπήρξα πολύ ερωτευμένη με τους συντρόφους μου αλλά και αρκετά απελευθερωμένη και έκανα σχέσεις της βραδιάς και της εβδομάδας.
Έβλεπα στις ταινίες πώς τελειώνουν εύκολα και γρήγορα έχοντας τον άντρα από πάνω τους και αναρωτιόμουν γιατί δεν τα κατάφερνα.
Αν ήμουν εγώ από πάνω, κανένα πρόβλημα, αν και έπαιρνε αρκετή ώρα και μερικές φορές ο παρτενέρ μου αγανακτούσε ή κουραζόταν. Η πολύ απλά δεν τον ένοιαζε, έκανε την δουλειά του και μετά έπεφτε για ύπνο.
Και είναι αρκετοί αυτοί που το κάνουν αυτό.
Έτσι κατέληγα στο να αυτοικανοποιούμαι μετα μόνη μου.
Εκεί γύρω στα είκοσι , είχα μια σχέση με έναν άντρα αρκετά συντηρητικό και επικριτικό και δεν αποφάσιζα να κάνω κάποια πράγματα που ήθελα.
Πχ, όταν κάναμε έρωτα χαϊδεύτηκα για να μπορέσω να κλιμακώσω και πληγωμένος σταμάτησε:
- Δεν σου φτάνω εγώ;
Τι να του πεις;
Όταν το θέτει έτσι;
Χάνουμε την ουσία του θέματος, δεν είναι ο άντρας το ζητούμενο αλλά να ευχαριστηθούμε και οι δύο…
Χώρισα γρήγορα μετά από αυτό το γεγονός. Όταν ο άλλος είναι εγωιστής στο κρεβάτι, πώς να ανοίξεις τον εαυτό σου και να κάνεις έρωτα;
Και στο σεξ, πρέπει να υπάρχει ένα πάρε δώσε, δεν γυρίζουμε τσόντα.
δεν τελειώνουμε στο πίτς φιτίλι ούτε κυκλοφορούμε ξεβράκωτες έτοιμες για μπούκωμα με όποιον βλέπουμε.
Κατέληξα πολλά χρόνια μετά να καταλάβω ότι πολλοί άντρες δεν έχουν καταλάβει ότι τα πορνό είναι παραμυθάκια.
Αλλά και οι γυναίκες δεν έχουν καταλάβει ότι δεν υπάρχει πρίγκιπας και ότι στο κρεβάτι, όπως και στην σχέση, σημασία έχει να θέλουμε τα ίδια πράγματα, και να νιώθουμε ελεύθεροι να τα εκφράσουμε.
Όταν έγινα 28, το σώμα μου άλλαξε, έγινε πιο απαιτητικό, άρχισα να νιώθω πιο ερεθισμένη πιο συχνά.
Νομίζω ότι τελικά η σεξουαλική ωριμότητα της γυναίκας εκεί γύρω στα τριάντα είναι και η περίοδος που θα πρέπει να τα δώσει όλα.
Πιο πριν απλά παίζει την μεγάλη.
Το σώμα της δεν έχει ωριμάσει.
Δεν μπορεί να νιώσει όλη την γκάμα των αισθήσεων.


Ράνια, 53 χρ.


Παντρεύτηκα μικρή, στα δεκαέξι, και έχω τρία παιδιά.
Ο άντρας μου δεν ήταν πολύ τρυφερός άνθρωπος και πολλές φορές κατά την περίοδο της πράξης, πονούσα αλλά έκανα υπομονή.

Η μητέρα μου μου είχε πει να τον κρατάω ευχαριστημένο γιατί αλλιώς θα πήγαινε με άλλες, και πώς θα ζούσα τρία παιδιά μόνη;
Δεν είχα μόρφωση και εξαρτιόμουν από κείνον.
Αλλά και τον αγαπούσα.
Τρελαινόμουν στην σκέψη ότι μπορεί να πήγαινε με άλλη.

Ήταν καλός άνθρωπος, καλός πατέρας, δουλευταράς, και τίμιος.
Δεν μοιάζει στους τωρινούς άντρες που τα παρατάνε όλα στην πρώτη δυσκολία ,παιδιά γατιά, σκυλιά και γυναίκα.
Όταν κοιμάσαι και έρχεται με την μυρωδιά του ποτού από την ταβέρνα και θέλει…
Νυστάζεις, και αυτή η μυρωδιά…
Πολλές φορές δεν είχε πλυθεί και μου ερχόταν αναγούλα.
Όμως αυτό ήταν και το καθήκον μου.
Τουλάχιστον αυτά πίστευα για χρόνια.
Ο άντρας μου πέθανε πριν έξι χρόνια, τα παιδιά μου μεγάλωσαν και έφυγα να από το σπίτι και βρέθηκα μόνη.

Έβγαλα το νυχτερινό σχολείο κι γνώρισα κάποιον.
Νεότερο μου κατά 7 χρόνια.
Σιγά σιγά και με πολύ υπομονή και τρυφερότητα κατάφερε αν με κάνει να μην βλέπω την ερωτική πράξη σαν αγγαρεία και κάτι το δυσάρεστο.
Ακόμα δεν τελειώνω, δεν ξέρω καν πώς είναι αυτό το συναίσθημα, αλλά δεν μου λείπει κι όλας. Το γεγονός ότι με φιλάει, ξαπλώνει δίπλα μου και με αγαπάει, μου φτάνει.
Άλλωστε στη ηλικία μου, δεν χρειάζομαι τιποτ’ άλλο.


Celia 65


Είχα πάντα πολύ έντονη σεξουαλική ζωή από πολύ μικρή. Έκανα ένα γάμο, χώρισα, συζούσα, τα έφτιαξα με μικρότερους, παντρεμένους, ερωτεύτηκα και με ερωτεύτηκαν.
Μου άρεσε να δείχνω το σώμα μου και αντλούσα ευχαρίστηση από αυτό.
Μεγαλώνοντας όμως έγινε όλο και πιο δύσκολο να βρω συντρόφους και ευχαρίστηση, γιατί δεν με κοίταζαν όπως πριν, δεν ένιωθα ποθητή.
Έκανα κάποιες πλαστικές στο πρόσωπο, στο σώμα και ετοιμάζομαι να κάνω μια σύσφιξη αιδοίου γιατί τα τελευταία χρόνια δεν νιώθω τίποτα.
Έχω πάρει κάποια παιχνίδια, έχω δοκιμάσει να βάλω και τρίτο άτομο στην ερωτική πράξη, αλλά τίποτα.
Το σεξ συνεχίζει να είναι κάτι πολύ ευχάριστο και το κάνω σε συστηματική βάση, αλλά πλέον δεν τελειώνω και δεν ξέρω τι μπορώ να κάνω γι αυτό. Οι σύντροφοι μου είναι κατά πολύ νεότεροι μου, έως και 20 χρονών μερικές φορές, και αν και βιαστικοί, δεν θα τους έβγαζα άχρηστους.
Όμως δεν μου δίνουν εκείνο το βλέμμα, αυτό του τρελού πόθου που πυροδοτούσε μέσα μου φωτιά.
Ήμουν πάντα πολύ καλή στο σεξ και ήταν το επίθετο που μου έδιναν.Sexy.
Χωρίς αυτό, δεν ξέρω τι είμαι και είναι κάπως αργά για αν το ανακαλύψω. Και δεν θέλω. Μου αρέσει το σεξ και ανατριχιάζω στην ιδέα ότι θα κοιμηθώ μόνη ή ότι θα έρθει η μέρα που δεν θα με κοιτάξει πλέον κανείς έτσι.
Είναι κόλαση.
Πολλοί με κατακρίνουν, και ιδίως οι γυναίκες. Από παλιά με φοβόντουσαν, ειδικά οι ανοργασμικές, μην χάσουν τον άντρα τους. Όμως δεν φταίω εγώ για τα δικά τους προβλήματα.
Δεν σκότωσα ποτέ κανέναν, ούτε έκλεψα ούτε έκρυψα την αγάπη μου για το σεξ.
Κι αν πήγα με παντρεμένο, ήταν πάντα στα πλαίσια της μίας βραδιάς. Πότε δεν διέλυσα σπίτι.


Αγγελική 32 χρ.


Πότε δεν είχα πρόβλημα με το σεξ. Ξεκίνησα σε νεαρή ηλικία. Τότε οι μητέρα μου μου έλεγε ότι θα με πάει στον γιατρό όποτε βρίσκαμε άλλους τρόπους και διόδους για να εκτονωθούμε.Είχα υγιή άποψη για το σεξ, παρά τις εποχές εκείνες. Το θεωρούσα φυσιολογικό και οργανικό και είχα πάντα πολύ υγιή αντίδραση στα ερεθίσματα.

Παντρεύτηκα , σπούδασα, και κάποια στιγμή χώρισα. Με απατούσε, είχε περίεργα βίτσια στο κρεβάτι που όσο και να ήθελα να τον ακολουθήσω, δεν με έφτιαχνε, με αποτέλεσμα να υποστεί ρήγμα η σχέση μας.Έχω σχέση με έναν υπέροχο άνθρωπο όμως δεν καταφέρνω να ολοκληρώσω.

Και εγώ που πάντα θεωρούσα ότι είναι θέμα της γυναίκας, ότι κάποιο μπλοκάρισμα έχει, κατάλαβα ότι τελικά δεν είναι πάντα έτσι.Το μπλοκάρισμα μπορεί να είναι του άλλου, τελικά΄.

Ο σύντροφος μου δεν μπορεί να κρατήσει έναν σταθερό ρυθμό, είναι λίγο άγαρμπος η υπερβολικά προσεκτικός, και γενικά η όλη του στάση στο κρεβάτι δεν έχει πάθος, συναίσθημα αλλά λειτουργεί βάση μεθόδευσης και σκέψης.

Η δειλία του φαίνεται στις πράξεις του και δεν του λέω τίποτα για να μην μεγαλώσω το πρόβλημα αν και ξέρει προφανώς ότι δεν ολοκληρώνω.Μερικές φορές πάνω στην ευχαρίστηση μου νιώθω εκνευρισμό, αυτό τον εκνευρισμό του ανικανοποίητου και δυσκολεύομαι πολύ να μην του πω τι σκέφτομαι.Δοκίμασα τα πάντα, από συζητήσεις και να πάρω εγώ τα ηνία στο κρεβάτι.Αν κάνω κίνηση πρωτοβουλίας, είτε τελειώνει γρήγορα είτε αποτραβιέται να δει τηλεόραση. Σαν να φοβάται.

Τον αγαπώ πολύ, είναι ένας άνθρωπος που με γεμίζει αφάνταστα.‘Όμως έχω αρχίσει να νιώθω ότι δεν θα του είμαι πιστή.Δεν νιώθω ότι έχω κάποια συμμετοχή στο πρόβλημα, ή αν έχω δεν είναι τουλάχιστον οργανική.Μπορεί να νιώθει ένα είδος φόβου μαζί μου αλλά αν δεν βρει τον τρόπο να τον αντιμετωπίσει –είτε του τον προξένησα εγώ ή κάποια άλλη γυναίκα-, δεν μπορώ να κάνω τίποτα, ούτε να του σταθώ ούτε να καταλάβω καν.

Η ζωή περνάει, είναι τα καλύτερα μου χρόνια, σεξουαλικά.Κάθε βράδυ χαϊδεύομαι και ονειρεύομαι έναν άντρα να με κατακτά, να με παίρνει στην αγκαλιά του, και να με κάνει δική του με αυτή την δυνατή τρυφερότητα και την αυταρχικότητα που έχουν οι άντρες στις φαντασιώσεις μας.Αγαπώ τον σύντροφό μου, πραγματικά.Αλλά αυτό, είναι μεγάλο πρόβλημα. Μεγάλο κομμάτι της γυναικείας φύσης μου είναι παραμελημένο και εγκαταλελειμμένο. Εκτός αν κάνω κάτι γι αυτό.Αλλά η καρδιά μου δεν το θέλει.

Λίλι

Υπήρξε μια εποχή που αντιλαμβανόμουν τον αντρικό όργανο και την συμπεριφορά τους με αυτό, σαν σπαθί που χώνουν μέσα σου για να σε πάρουν και πολλοί το χρησιμοποιούν έτσι αν το σκεφτείς. Κυνηγός και θήραμα, πολύ καλά διαλεγμένες λέξεις.

Κοιμούνται με γυναίκες που μετά πετάνε σαν χαρτομάντιλα. Όσο περισσότερες κόγχες στην ζώνη τους, τόσο πιο άξιος ο κυνηγός.Αυτή η επιθετικότητα, αυτή η ταύτιση της αξίας και της ύπαρξής τους με το όργανό τους, πάντα με τρόμαζε. Φαντάζομαι και η γυναίκα το ίδιο νιώθει αν δεν μπορεί να κάνει παιδιά, ότι δεν είναι αρκετά γυναίκα…

Όμως ακόμα και οι προικισμένοι, ακόμα και αυτοί που έχουν έντονη σεξουαλική ζωή, ειδικά αυτοί, γίνονται σκληροί.Το πέος τους γίνεται πηγή ευχαρίστησης και το κέντρο της ύπαρξής τους, η ύπαρξη τους η ίδια, τους καταβροχθίζει.

Αν κάποιες το λατρέψουν με την ίδια θέρμη, τιμωρούνται. Περιφρονούνται.Ξεχύνουν πάνω τους την ζωή την ίδια, σαν να είναι δηλητήριο,…

«Παρ’τα»

Εκδικούνται την γυναίκα που σαν και αυτούς δεν είδε τον άντρα πίσω από από την προέκταση τους.

Ξεχνώντας και αυτοί με την σειρά τους την γυναίκα που φέρει το αιδοίο.Η ψυχρή, σοβαρή, πάνω από τις σαρκικές απολαύσεις λατρεύεται.Αγιοποιείται.

Αυτή η τάση τους να ζυγίσουν, αξιοποιούν τον Άνθρωπο με βάση το τι έχει ανάμεσα στα πόδια του με άφηνε πάντα άφωνη.Είμαστε τόσα πιο πολλά πράγματα, είμαστε γεμάτοι σκέψεις, συναισθήματα, δημιουργικότητα, τι κρίμα να καθοριζόμαστε από μια οργανική λειτουργία.
Προσωπικά αντιλαμβανόμουν τον έρωτα σαν υπέρτατη έκφραση αγάπης, όταν θες να πεις τι νιώθεις και τα λόγια δεν σου φτάνουν, όταν δύο άνθρωποι νιώθουν τόσα που θα ξεχειλίσουν, που ο έρωτας είναι το μέσο για να ενωθείς με τον άλλον.

Και όχι εσύ το μέσο για να ικανοποιηθώ εγώ.
Το παρομοιάζω με σπαθί, γιατί κι εγώ μάτωσα και εκπλάγηκα πολλές φορές από κάποιες περιπτώσεις.Έμαθα ότι δεν είμαστε ίδιοι. Έμαθα να προσποιούμαι την άνετη.Έμαθα να κάνω σεξ, και όχι έρωτα.Να προστατεύω την μήτρα μου από εφήμερες και επιθετικές σχέσεις.Είχε το κόστος του.
Μεγαλώνοντας βρήκα την ισορροπία μου.

Μπόρεσα να αφεθώ ακόμα κι αν ο σύντροφός μου ήταν «παίκτης», ετοιμοπόλεμος ή προβληματικός. Άκουσα το σώμα μου και το ικανοποιώ, χωρίς όμως να με ελέγχει. Και νομίζω αυτή είναι και η βασική διαφορά μας με τους άντρες, τους οποίους καταλαβαίνω, τώρα που μεγάλωσα και δεν τους φοβάμαι πλέον.

Δεν εγκρίνω αυτό το κυνήγι της ηδονής το οποίο αφήνει την ψυχή διψασμένη αλλά αυτό είναι δικό τους θέμα και ο φόβος τους (επειδή αυτούς, τους ελέγχει το σώμα τους), κάτι που πρέπει να λύσουν μόνοι τους.

Την ημέρα που κατανόησα τον δικό μου φόβο, βρήκα την αρμονία.

No comments: